راهنماي سفر به مالزي براي دانشجويان

اگر به عنوان دانشجو به مالزی سفر می کنید، توصیه ی مشاوران  این است که پیش از خروج از ایران حتماً این راهنما را به طور کامل و تا انتها مطالعه نموده و خوب به خاطر بسپارید.


فرودگاه

با هر پروازی که به فرودگاه کوالالامپور وارد شوید، ابتدا وارد ترمینال اصلی فرودگاه خواهید شد. این ترمینال که قسمت فری شاپ را هم شامل می شود، در ساختمانی جدا از ساختمان مرکزی فرودگاه قرار دارد و با قطار به ساختمان اصلی متصل می شود.

هنگام خروج از هواپیما، وارد یکی از راهروها خواهید شد که به مرکز ترمینال متصل است. همراه بقیه ی مسافران در راهرو پیش بروید تا به میدان مرکزی برسید. در حاشیه ی این میدان ایستگاه قطار قرار دارد که همانطور که خواهید دید همه ی مسافران به این ایستگاه می آیند و منتظر قطار می شوند. قطار هر 5 تا 10 دقیقه از این ایستگاه به ساختمان مرکزی فرودگاه می رود. کنار این ایستگاه قطار یک کتابفروشی قرار دارد که از جمله می توانید از آن سیم کارت موبایل تهیه کنید. در کنار این فروشگاه کتاب، یک صرافی نیز قرار دارد. به صرافی بروید و مقدار کمی از پول همراهتان را (مثلاً صد دلار) به رینگیت تبدیل کنید. توجه کنید که خرید در مالزی با دلار امکان پذیر نیست و حتماً باید پول شما به رینگیت تبدیل شده باشد. پس از تبدیل پول، به کتابفروشی کنار صرافی مراجعه کنید و مواردی که ضروری می دانید (مثلاً نقشه، سیم کارت و کارت شارژ موبایل) را تهیه نمایید. بعد به ایستگاه برگردید و سوار قطار شوید.

قطار شما را به ساختمان مرکزی فرودگاه می برد و ایستگاه دیگری در کار نیست. از قطار پیاده شوید و با سایر مسافرین حرکت کنید. به قسمت کنترل گذرنامه خواهید رسید. فرم ورودی یا Arrival Card می بایست قبلاً در هواپیما به شما تحویل داده شده باشد و تکمیل اش کرده باشید. اگر در هواپیما به هر دلیل فرم را نگرفته اید، قبل از صف کنترل گذرنامه نمونه ی فرم را روی یک میز خواهید دید. یک فرم بردارید و آنرا تکمیل کنید. اطلاعاتی که در فرم از شما خواسته شده شامل نام (Full Name)، شماره پاسپورت(Passport Number) ، آخرین مرز خروجی(Port of Embarkation)  (= ایران)، تاریخ خاتمه اعتبار پاسپورت(Passport Expiry Date) ، دلیل سفر به مالزی(Purpose of Journey)  و محل اقامت در مالزی(Address in Malaysia)  است. دقت کنید که با اینکه دانشجو هستید، چنانچه ویزای دانشجویی شما آماده نشده و با ویزای اجتماعی سه ماهه سفر می کنید، هدف از سفر به مالزی را تعطیلات (Holidays) و محل اقامت در مالزی را هتل قید نمایید زیرا در غیر این صورت و چنانچه در هر مرحله ای ابراز نمایید که برای تحصیل به مالزی آمده اید، مامور گذرنامه شما را بابت آماده نبودن ویزای دانشجویی نگه خواهد داشت و حداقل پنج – شش ساعتی را جهت انجام امور قانونی در فرودگاه خواهید بود.

پس از تکمیل فرم در صف گذرنامه بایستید. هنگام ورود به باجه ی کنترل، فقط و فقط این مدارک را تحویل دهید:

1- اصل گذرنامه

2- بلیط رفت و برگشت که تاریخ برگشت آن حتماً باید قبل از 90 روز باشد

3- فرم ورودی (Arrival Card)

* به هیچ عنوان کپی پذیرش تحصیلی یا مدارک دانشجویی را در این مرحله ارائه نکنید.

پس از ثبت ویزا و عبور از کنترل گذرنامه، راه را با مسافران ادامه دهید تا به قسمت تحویل بار برسید. در ابتدای سالن بار، روی مانیتورهایی که به سقف متصل اند مشخص است که بار مربوط به کدام پرواز روی کدام غلطک با چه شماره ای قرار دارد. شماره ی ریل غلطک بار پروازتان را از اینجا پیدا کنید. به طور متوسط با توجه به مسافت و زمان طی شده، وقتی به این قسمت می رسید باید بار شما رسیده و روی زمین گذاشته شده باشد. بار خود را جدا کنید و روی چرخ بگذارید. حتماً از کانال سبز گمرک که با یک چراغ سبز مشخص است عبور کنید و از سالن خارج شوید. کانال سبز گمرک بازرسی ندارد و مخصوص کسانی است که نیازی به اظهار کالای همراهشان ندارند. اظهار کالا که در کانال قرمز صورت می گیرد و با چراغ قرمز مشخص شده، به طور عمده به سیگار(بیش از 2 باکس برای هر نفر)، الکل (بیش از2 لیتر برای هر نفر) و پول نقد (بیش از ده هزار دلار برای هر نفر) محدود می شود. به طور کلی مسافران عادی مانند شما که کالای همراهشان از این حد کمتر است از همان کانال سبز عبور می کنند.

با خروج از گمرک وارد قسمتی می شوید که سالن استقبال یا Arrival Hall نامیده می شود. چنانچه دانشجوی دانشگاه خصوصی باشید و ورود خود را به موقع اطلاع داده باشید، نماینده ی دانشگاه مربوطه در این قسمت زیر تابلوی بزرگی که با حرف B مشخص شده منتظر شماست. چنانچه نماینده را در این قسمت نیافتید، در فاصله ی کمی از این تابلو به رستوران Burger King  بروید که محیطی خلوت تر است. با شماره های اعلام شده جهت هماهنگی از سوی دفتر ایران ایندیا تماس بگیرید و بگویید که نماینده را پیدا نکرده اید. مسئول مربوط به ایران ایندیا با نماینده تماس می گیرد و به او می گوید که شما را در Burger King ملاقات کند. به هیچ وجه به دنبال افسر دانشگاه از رستوران خارج نشوید و همانجا بمانید. وظیفه ی نماینده ی دانشگاه است که شما را پیدا کند.

دانشگاه های دولتی خدمات استقبال در فرودگاه را ارائه نمی کنند، اما گروه ایران ایندیا به کمک همکاران مستقر در مالزی این خدمات را برای دانشگاه های دولتی نیز با اخذ هزینه های مربوطه ارائه می کند. چنانچه دانشجوی دانشگاه دولتی هستید و از خدمات استقبال ایران ایندیا استفاده می کنید، داستان پیدا کردن نماینده کاملاً مشابه دانشجویان دانشگاه خصوصی خواهد بود؛ اگر نماینده را زیر تابلوی Meeting Point B پیدا نکردید، به برگر کینگ بروید و با مسئول مربوطه تماس تلفنی بگیرید تا او نماینده را برای پیدا کردن شما راهنمایی کند.

در طول این مدت ممکن است افرادی (ایرانی یا محلی) به عنوان کمک به سراغ شما بیایند و پیشنهاد دهند که شما را با یک تاکسی به هتلی نزدیک به دانشگاه بفرستند. به این افراد اطمینان نکنید و از بدو ورود برایتان مشخص باشد که مانند همه جای دنیا، صِرفِ ایرانی بودن یا لبخند زدن شخص مقابل شما، وی را به فردی قابل اطمینان تبدیل نمی کند. اغلب افرادی که با این پیشنهاد به سمت شما می آیند از هتل هایی که به شما پیشنهاد می دهند و از راننده ی تاکسی که شما را می رساند برای معرفی شما کمیسیون می گیرند و بابت همین موضوع ممکن است شما را که کاملاً به محیط کوالالامپور نا آشنا هستید به هتلی با کیفیت پایین یا نا امن یا دور افتاده روانه کنند. خیلی ساده تشکر کنید و بگویید منتظر کسی هستید که دنبالتان می آید. اطلاعات شخصی، این که چه کسی هستید، برای چه آمده اید و کجا می روید را به سادگی با کسی تقسیم نکنید و سر گپ زدن را با هر کسی باز نکنید.

از زمان نشستن پرواز تا وقتی که با نماینده از فرودگاه خارج می شوید، معمولاً 1 تا 3 ساعت زمان صرف خواهد شد. بنابراین عجله نکنید، هول نشوید (به خصوص اگر اولین سفر خارجی شماست)، آرامش و اعتماد به نفس داشته باشید و حوصله کنید. اگر این راهنما را خوانده اید، گم نخواهید شد و مشکلی نخواهید داشت. همه چیز ساده و درست پیش خواهد رفت.

 

خروج از فرودگاه

نماینده ی دانشگاه یا فردی که خدمات شما را انجام می دهد شما را طبق درخواست قبلی خودتان به خوابگاه یا هتل منتقل خواهد کرد. چنانچه خوابگاه مورد پسند شما نبود، سعی کنید حداقل تا یک هفته ی اول را تحت هر شرایطی در خوابگاه بمانید چون اولاً از لحاظ هزینه به صرفه تر است، دوم آنکه امن تر است و سوم آنکه فرصت می یابید چنانچه می خواهید اتاق، آپارتمان یا خوابگاه دیگری اجاره کنید با دید بهتری این کار را انجام دهید. در مورد تمام خوابگاه ها چه با کیفیت بالا و چه با کیفیت پایین، در نظر داشته باشید که این مکان خوابگاه است و خاص زندگی دانشجویی و جایی برای رشد اجتماعی، درک بهتر تساهل و تسامح و پذیرش فرهنگ ها و افراد گوناگون که گاه از خودِ درسِ دانشگاه مهم تر و آموزنده تر است. توقع نظم و ترتیب و راحتی خانه ی مادری را از خوابگاه نمی توان داشت.

 

ثبت نام

اولین روز کاری بعد از ورود شما به مالزی (یا همان روز چنانچه صبح زود رسیده باشید) معمولاً می توانید برای کارهای ثبت نام به دانشگاه مراجعه کنید. دانشگاه های مالزی همگی قسمت خاصی به عنوان International Office برای دانشجویان خارجی دارند که کلیه ی کارهای ثبت نام، خوابگاه، ویزا، بیمه و غیره را باید در این دفتر هماهنگ و پی گیری کنید. در روز ثبت نام هم ابتدا با در دست داشتن پاسپورت و برگه پذیرش به این دفتر مراجعه کنید تا مسئولین مربوطه شما را راهنمایی نمایند. اگر برای دوره ی زبان ثبت نام می کنید، ابتدا باید آزمون تعیین سطح بدهید تا کلاس شما و میزان شهریه ی پرداختنی مشخص شود. شهریه را می توانید روز بعد پرداخت کنید.

نکته ی مهمی که برای دانشجویان خارجی حیاتی است بازکردن حساب بانکی است. این کار معمولاً تا یک هفته زمان نیاز دارد. پس بلافاصله پس از پرداخت اولین شهریه، از International Office بخواهید نامه ی بانک را برای شما صادر کند. این نامه برای گشایش حساب ضروری است و همانطور که گفته شد ممکن است صدور آن تا یک هفته زمان ببرد. بعد از گرفتن نامه، با در دست داشتن پاسپورت خود به یک شعبه ی بانک (بانکهای AmBank و CIMB توصیه می شوند) مراجعه می کنید و درخواست باز کردن حساب پس انداز (Saving Account) می دهید و فرم های مربوطه را پر می کنید. پولی که می خواهید در حساب بگذارید حتماً باید به رینگیت مالزی باشد. بلافاصله بعد از گشایش حساب کارت خودپرداز (ATM Card) نیز به شما داده می شود که برای پس انداز یا برداشت پول به شما کمک می کند. دستگاه های خودپرداز در سرتاسر شهر موجود می باشند، در نتیجه هیچ وقت پول زیاد با خود حمل نکنید و سعی کنید هر زمان نیاز داشتید بیشتر از خودپردازها استفاده کنید.

در مورد ویزای دانشجویی همانطور که گفته شد مسئول اصلی International Office دانشگاه است. هر زمان که ویزای شما آماده باشد از این دفتر به شما اطلاع داده خواهد شد و باید پاسپورت و هزینه ی مربوطه جهت ثبت ویزا را به این دفتر تحویل دهید. یک نامه برای شما صادر می شود که در طی روزهایی که پاسپورت شما نزد اداره مهاجرت است هم به عنوان رسید پاسپورت و هم در موقع ضرورت به جای پاسپورت قابل استفاده است. به یاد داشته باشید که حداقل 6 هفته قبل از پایان مهلت ویزای دانشجویی تان باید به دانشگاه اطلاع دهید تا نسبت به تمدید ویزا اقدام شود.

در مورد بیمه ی دانشجویی، به طور کلی دانشگاه های مالزی اعم از خصوصی و دولتی به لحاظ قانونی ملزم به تهیه ی بیمه برای دانشجویان خود می باشند. این به این معنی است که هر دانشجوی خارجی یک دانشگاه، قطعاً پیش از هر کاری باید از طرف دانشگاه بیمه شده باشد. در نتیجه شما نیازی به پیگیری شخصی و خرید بیمه نخواهید داشت و این پروسه به طور اتوماتیک از طرف دانشگاه پیگیری می شود. ضمن اینکه داشتن دو بیمه از یک نوع و به طور همزمان در مالزی امکان پذیر نیست.


کلاس و درس

از روز اول آغاز تحصیل در مالزی، برای تقویت زبان انگلیسی تان هم که شده، سعی کنید با افرادی از ملیت های گوناگون ارتباط برقرار کنید. البته احتیاط شرط عقل است و سطح این روابط و نوع آنها باید بسیار سنجیده باشد. به طور کلی می توان گفت که دانشجویان چینی و کره ای معمولاً انتخاب های بهتری برای برقراری ارتباط هستند. اهل خلاف و دوز و کلک نیستند و معمولاً در درس جدی ترند. در مورد رابطه با اعراب و آفریقایی ها بسیار سنجیده و محتاط عمل کنید. به هم وطنان ایرانی به یک چشم نگاه نکنید. همانطور که قبلاً گفته شد، صِرف ایرانی بودن یک فرد دلیل بر صداقت و خوبی با پلیدی و بد دلی یک فرد نیست. پس سنجیده عمل کنید. در هر حال اینها توصیه و حاصل تجربه است، تصمیم گیری با شماست.

در دانشگاه های مالزی حداقل میزان الزامی حضور در کلاس هر درس در یک ترم برای اینکه به شما اجازه ی شرکت در امتحان داده شود 80 درصد است. بحث حضور و غیاب کاملاً جدی است، پس مراقب میزان حضور خود باشید. ضمن اینکه با توجه به انگلیسی زبان بودن اساتید و متون درسی و سرعت نسبتاً بالای کلاس ها، نرفتن سر یک کلاس حتی برای یکی-دو جلسه می تواند شما را به کلی از موضوع درس عقب بگذارد و فهم مطالب را برایتان دشوار سازد.

نکته ی دیگر آنکه معمولاً اغلب عناوین درسی در دانشگاه های مالزی همراه با یک پروژه ی پایانی هستند. به این معنی که شما می بایست بابت هر درسی که می گذرانید، یک تحقیق (معمولاً 2500 تا 3000 کلمه) ارائه دهید که موضوع آن همان اوایل ترم مشخص می شود. این پروژه ها کاملاً جدی هستند و مطالعه ی زیاد و زمان مناسب نیاز دارند. بنابراین بهتر آن است که کار روی پروژه را از همان ابتدای ترم آغاز کنید.

اساتید در مالزی معمولاً خوش رو و پرحوصله اند. خجالت را در دانشگاه دور بیاندازید و تا هر میزان که لازم است و نیاز دارید از اساتید بخواهید مطالب را بهتر و بیشتر و مفصل تر برایتان توضیح دهند. به یاد داشته باشید که شما دارید هم از لحاظ مالی و هم به لحاظ زمان هزینه می کنید، پس تا قبل از گرفتن نتیجه ی مطلوب استاد و دانشگاه را رها نکنید.

اگر دانشجوی تحصیلات تکمیلی هستید و پایان نامه دارید، بدانید که صدور پذیرش شما بر مبنای پروپوزال فرستاده شده صورت گرفته اما این به هیچ وجه لزوماً معنی آن را نمی دهد که موضوع نهایی پایان نامه ی شما همان موضوع پروپوزال باشد. بعد از ورود به مالزی باید جلسات مفصلی با استاد راهنمایتان داشته باشید و موضوع پژوهش را خوب صیقل دهید. در یک کلام، تجربه نشان داده است که در اغلب موارد پروپوزال نهایی در مالزی و کاملاً متفاوت از پروپوزال اولیه نوشته می شود. در روند پایان نامه نیز بدانید که کار تحقیقاتی این جا واقعاً جدی است و کپی برداری و کلاژ درست کردن هیچ کاری از پیش نمی برد. خودتان را برای چند سال پژوهش واقعی آماده کنید.

 فرهنگ و مردم

همانطور که در گوشه و کنار وب سایت های ایران ایندیا و ایران مالزی خوانده اید و می خوانید، فرهنگ مردم مالزی رنگارنگ و آمیخته با اقوام و مذاهب و عقاید مختلف است و احترام به فرهنگ و عقیده ی غیرخودی جزئی از زندگی مردم این سرزمین است. اگر مالزی را برای ادامه ی تحصیل و زندگی انتخاب می کنید، باید احترام به خود و دیگران را سرلوحه ی عملکرد خود قرار دهید. زود قضاوت نکنید و حکم کلی ندهید. دستخوش تنگ نظری ها نشوید و اجازه ندهید دیگران تصویری کلیشه ای چه مثبت و چه منفی نسبت به این کشور و ملت آن را در ذهن شما جا بیاندازند. خوب ببینید، منابع مختلف انگلیسی زبان مانند روزنامه ها (مثلاً روزنامه ی Star) و فارسی زبان (مانند اخبار و مطالب وب سایت ایران مالزی، ماهنامه ی فارسی زبان مونوریل و غیره) را بخوانید و انعطاف پذیر باشید. مردم مالزی در حالت عادی مردمی خونگرم، مهربان، میهمان نواز، شاد و آرام اند. بگذارید این آرامش و شادی در شما هم نفوذ کند.

 

دست آخر آنکه این مقاله تنها راهنمایی کوتاه است برای شما که هنوز به مالزی سفر نکرده اید. قدر مسلم مطالعه ی سایر مقالات ایران ایندیا و سایر منابع که پیش تر نام برده شدند به شما در بهبود زندگی و تحصیل در مالزی کمک خواهند کرد. امیدوارهستیم که با در نظر گرفتن کلیه ی جوانب همواره بهترین انتخاب ها را انجام دهید و به سوی آینده ای روشن گام بردارید.
راهنمای نوشتن رزومه برای متقاضیان تحصیل در مالزی
شیوه های متفاوتی برای نگارش رزومه متداول و مرسوم است و هر کس به مقتضای سلیقه و هدفی که از نگارش رزومه دارد ، شیوه خاصی را بر می گزیند . اما به طور کلی اصول و سرفصل بندی عمومی رزومه ها به شرح زیر است:

 

  1- جزئیات شخصی(Personal Details)

اغلب رزومه ها با این بخش آغاز می شوند . آن چه می بایست در این بخش ذکر شود شامل نام ، جنسیت، شماره پاسپورت، ملیت، تاریخ تولد و مشابهات آن است. درج این اطلاعات در رزومه ضروری است.

 

 2- پروفایل شخصی(Personal Profile)     

وارد کردن پروفایل در رزومه امری سلیقه ای است و ضروری محسوب نمی شود . آن چه در پروفایل به نگارش در می آید ، تصویری کلی و گویا از شما است که به طور جزئی تر در سایر بخش های رزومه ذکر می شود.

 

3- تحصیلات و توانایی های علمی(Education and Qualifications)

این بخش شامل تمام سوابق تحصیلی و علمی شما ، از دیپلم دبیرستان و نام دبیرستان گرفته تا آخرین مدرک تحصیلی ، رشته ها و گرایش ها و زمان بندی هر دوره ی تحصیلی خواهد بود. به یاد داشته باشید که حتماً ذکر کنید در حال حاضر مشغول گذراندن چه دوره ای هستید . سایر دوره های علمی - کابردی که در کنار تحصیل آکادمیک گذرانده اید را هم حتماً بنویسید. درج این قسمت در رزومه الزامی است.

 

4- سوابق شغلی  (Skills and Work Experiences)  

در این بخش باید کل سوابق شغلی شما ، اعم از تمام وقت یا پاره وقت ، با ذکر نام و تلفن یا آدرس محل کار ، به اضافه تاریخ و دوره اشتغال فهرست شود. درج این قسمت نیز در رزومه الزامی است

 

 5- انتشارات و مقالات(Publications)    

فهرست کتب و مقالاتی که منتشر کرده و یا در کنفرانس ها ارائه نموده اید به اضافه زمان انتشار را در این بخش بیاورید. اگر خلاصه مقالات را به رزومه ضمیمه نمایید بهتر است. طبعاً درج این قسمت در رزومه الزامی نیست.

 

 6- سایر اطلاعات(Additional Information)  

نگارش این قسمت نیز ضروری نیست ، اما چنان چه لازم دانستید توضیحی جانبی روی سوابق تحصیلی و شغلی خود بنویسید ، می توانید این بخش را اضافه نمایید.

 

7 - علائق(Interests)

فهرستی از علائق خود در زمینه های فوق برنامه مثل ورزش یا هنر را در این بخش بنویسید و احیاناً اگر سوابق حرفه ای در این زمینه ها دارید حتما ذکر کنید.

 

 8 - معرف ها(References)  

نام ، رتبه ، درجه تحصیلی ، آدرس یا تلفن و کلاً اطلاعات مربوط به معرفین خود ( که معمولا اساتید یا کارفرمای شما هستند ) را در این بخش بیاورید . این معرف ها می بایست همان معرفینی باشند که توصیه نامه های شما را تکمیل نموده اند.

 

* سایر توصیه ها

- پیش از نگارش رزومه ، خوب در مورد سوابق تحصیلی و شغلی خود فکر کنید تا چیزی را از قلم نیاندازید . سعی کنید تا حد امکان ، مدارکی دال بر سوابقتان آماده و ترجمه کنید تا ضمیمه رزومه نمایید.

- از دروغگویی یا بزرگنمایی جداً پرهیز کنید ، ممکن است برایتان دردسر ساز شود!

- بهتر است رزومه را در 2 روی یک کاغذ A4  تنظیم نمایید. بهترین حجم رزومه در همین حد است.

- حتماً فایل یا چند نسخه اضافه از رزومه برای خودتان نگه دارید تا در صورت لزوم از آن ها استفاده کنید.

- در مورد نگارش انگلیسی ، حتماً درباره متن رزومه با یک مترجم و یا کسی که انگلیسی ادبی را به خوبی می داند مشورت کنید.

- رزومه را حتما تایپ کنید و از ارائه رزومه دست نویس جداً خود داری کنید.