امنيت در شبكه بيسيم شما

امروزه، بسیاری از کاربران باعجله شبکه های خانگی بی سیم خود را راه اندازی می کنند تا اتصال اینترنت خود را بدون نیاز به کابل های مزاحم در بین ابزارهای مختلف به اشتراک بگذارند. البته این موضوع کاملاً قابل درک است، اما به دلیل وجود بعضی از مشکلات امنیتی می تواند ریسک هایی را نیز به همراه داشته باشد. محصولات شبکه سازی وای فای امروزی همیشه به این شرایط کمک نمی کند، زیرا پیکربندی ویژگی های امنیتی آن ها می تواند زمان بر و پیچیده باشد. در این مقاله به چند نکته اشاره خواهیم کرد که می توانید برای بهبود امنیت شبکه بی سیم خانگی خود از آن ها استفاده کنید.

۱) کلمه عبور پیش فرض سرپرست را تغییر دهید

در هسته بیشتر شبکه های وای فای خانگی، یک روتر یا اکسس پوینت قرار گرفته است. برای راه اندازی این تجهیزات، تولیدکنندگان صفحات وبی را تأمین می کنند که به کاربر امکان می دهند آدرس شبکه و اطلاعات حساب کاربری خود را وارد کنند. این ابزارهای وب با یک صفحه Login (با نام کاربری و کلمه عبور) محافظت می شوند تا فقط دارندگان قانونی این اطلاعات بتوانند به این تنظیمات دسترسی داشته باشند. با این حال، اطلاعات Login پیش فرض بیشتر تجهیزات شبکه سازی بسیار ساده بوده و هکرهای اینترنتی کاملاً از آن ها آگاهی دارند. بنابراین، بهتر است به محض راه اندازی شبکه خود، این تنظیمات را تغییر دهید.

۲) رمزگذاری WPA/WEP را فعال کنید

تمام تجهیزات وای فای از قالب های مختلف رمزنگاری پشتیبانی می کنند. فناوری رمزنگاری، پیام های ارسال شده روی شبکه های بی سیم را طوری در هم می ریزد که به آسانی قابل دسترس نباشند. امروزه، فناوری های مختلفی برای رمزنگاری ارائه شده اند. به طور طبیعی شما می خواهید قوی ترین فرم رمزنگاری را انتخاب کنید که با شبکه بی سیم شما کار می کند. با این حال، بر اساس نحوه کار این فناوری ها، تمام ابزارهای وای فای روی شبکه شما باید از تنظیمات رمزنگاری یکسانی استفاده کنند. بنابراین، شما باید یک «کوچک ترین مخرج مشترک» را به عنوان گزینه مورد استفاده خود پیدا کنید.

۳) SSID پیش فرض را تغییر دهید

تمام روترها و اکسس پوینت ها از یک نام شبکه استفاده می کنند که تحت عنوان SSID شناخته می شود. تولیدکنندگان معمولاً محصولات خود را با مجموعه SSID مشابهی ارائه می کنند. به عنوان مثال، SSID ابزارهای Linksys معمولاً «linksys» است. البته، آگاهی از SSID به همسایگان شما اجازه نمی دهد که به شبکه تان نفوذ کنند، اما این نخستین قدم در مسیر هک یک شبکه است. مهم تر این که وقتی هکر بتواند یک SSID پیش فرض را پیدا کند، متوجه می شود که شبکه مورد نظر از پیکربندی ضعیفی برخوردار است و به همین دلیل، انگیزه بیشتری برای حمله به آن خواهد داشت. در هنگام پیکربندی امنیت بی سیم روی شبکه خودتان، بلافاصله SSID پیش فرض را تغییر دهید.

۴) فیلترگذاری آدرس MAC را فعال کنید

هر یک از تجهیزات وای فای یک شناسه منحصربه فرد را ارائه می کند که تحت عنوان آدرس فیزیکی یا آدرس MAC شناخته می شود. روترها و اکسس پوینت ها رد آدرس های MAC تمام ابزارهایی را که به آن ها متصل شده اند، حفظ می کنند. بسیاری از این محصولات، گزینه ای را در اختیار کاربر قرار می دهند تا آدرس های MAC تجهیزات خانگی خود را وارد کرده و اتصالات شبکه را تنها با این ابزارها برقرار کنند. حتماً از این ویژگی استفاده کنید، اما باید بدانید آن قدرها که به نظر می رسد قدرتمند نیست. هکرها و برنامه های مورد استفاده آن ها به آسانی می توانند آدرس های MAC را جعل کنند.

۵) SSID Broadcast را غیرفعال کنید

در شبکه سازی وای فای، روتر یا نقطه دسترسی بی سیم معمولاً نام شبکه (SSID) را در فاصله های زمانی معینی Broadcast می کند. این ویژگی برای Hotspotهای موبایل و شرکت هایی طراحی شده بود که در آن ها امکان داشت کلاینت های وای فای به دفعات از برد شبکه خارج و دوباره به آن وارد شوند. با این حال، ویژگی مذکور در یک خانه غیرضروری است و از سوی دیگر احتمال نفوذ بیگانگان به شبکه شما را نیز افزایش می دهد. خوشبختانه بیشتر نقاط دسترسی وای فای به سرپرست شبکه اجازه می دهند که ویژگی SSID Broadcast را غیرفعال کند.

۶) به طور خودکار به شبکه های وای فای باز متصل نشوید

اتصال به یک شبکه وای فای باز مانند یک Hotspot بی سیم رایگان یا روتر همسایه تان می تواند کامپیوتر شما را در معرض ریسک های امنیتی قرار دهد. با وجود آن که این ویژگی معمولاً فعال نیست، اما بیشتر کامپیوترها دارای تنظیماتی هستند که امکان برقراری خودکار این نوع اتصالات را (بدون آگاه کردن شما) فراهم می کند. این تنظیمات به استثنای شرایط موقتی نباید فعال باشند.

۷) به ابزارهای خود آدرس های IP ثابت اختصاص دهید

بیشتر شبکه سازهای خانگی به سمت استفاده از آدرس های IP داینامیک گرایش دارند. راه اندازی فناوری DHCP فوق العاده آسان است. متأسفانه این راحتی در عین حال شامل مهاجمان شبکه نیز می شود و به آن ها امکان می دهد که به آسانی آدرس های IP معتبری را از مجموعه DHCP شبکه شما به دست آورند. ویژگی DHCP را روی روتر یا نقطه دسترسی خود غیرفعال کرده و در مقابل یک دامنه ثابت از آدرس های IP را مشخص کنید. در مرحله بعد، هر یک از ابزارهای متصل به شبکه خود را برای انطباق با این دامنه پیکربندی کنید. برای جلوگیری از دسترسی مستقیم از اینترنت به کامپیوترهای خود، می توانید از یک دامنه آدرس IP خصوصی (مانند ۱۰.۰.۰.x) استفاده کنید.

۸) فایروال ها را روی هر کامپیوتر و روتر فعال کنید

روترهای مدرن شبکه از قابلیت فایروال توکار برخوردارند، اما گزینه ای برای غیرفعال کردن این قابلیت نیز وجود دارد. مطمئن شوید که فایروال روتر شما فعال است برای محافظت بیشتر، نصب و اجرای یک نرم افزار فایروال شخصی روی هر کامپیوتر متصل به روتر را جدی بگیرید.

۹) روتر یا اکسس پوینت را در محل امنی قرار دهید

سیگنال های وای فای معمولاً به خارج از محیط یک خانه می رسند. مقدار کمی نشت سیگنال از یک شبکه وای فای چندان مهم نیست، اما هر چه این سیگنال به مسافت دورتری برسد، تشخیص و بهره برداری از آن برای دیگران آسان تر خواهد بود. در هنگام نصب یک شبکه خانگی بی سیم، موقعیت روتر یا نقطه دسترسی است که برد آن را مشخص می کند. برای آن که نشت سیگنال به حداقل برسد، سعی کنید این ابزارها را در نقطه مرکزی خانه خود قرار دهید نه نزدیک پنجره ها.

۱۰) اگر برای مدت زیادی از شبکه استفاده نمی کنید، آن را خاموش کنید

نقطه نهایی در معیارهای امنیتی بی سیم، خاموش کردن شبکه تان برای قطع کامل دسترسی هکرها به آن است. البته، خاموش نگه داشتن یک شبکه به طور مداوم کاملاً غیرعملی است، اما می توانید در مواقعی که به مسافرت می روید یا به هر دلیل برای مدت طولانی از شبکه خود استفاده نمی کنید، آن را خاموش کنید.
       
    
    
            ماهنامه شبکه ( www.shabakeh mag.com )