چند خبر بنزینی !!!

 سه گردشگر چک که با ماشین شخصی به ایران آمده اند، در قائم شهر، بنزین تمام کردند و متوقف شدند. سارقان به اداره پست کرمانشاه دستبرد زدند و بیش از سه هزار و ۷۰۰ کارت سوخت را بردند. موتورسواری در وردآورد کرج با استفاده از غفلت راننده خودرو، کارت سوخت او را در پمپ بنزین سرقت کرد. باک بنزین خودروی پراید یکی از موسسات کرایه اتومبیل در خیابان آفریقای تهران را جلوی موسسه خالی کردند. سارقانی در تهران در حال فرار از دست پلیس، به دلیل تمام شدن بنزین ماشینشان ناچار به توقف شدند و پلیس آنها را دستگیر کرد. آلودگی هوای تهران کم شد. امروز ۳۰ تیرماه است و ۲۴ روز پیش بنزین در ایران سهمیه بندی شد و این فقط بخشی از حاشیه های سهمیه بندی بنزین است.هنوز یک ماه هم از اجرای طرحی که مجلس ششم پایه های آن را ریخت نمی گذرد، اما زندگی مردم در دورافتاده ترین نقاط ایران هم از آن تاثیر گرفته است. از کشاورز کویرنشین گرفته تا بازرگان تهرانی.راننده آژانس، متعلق به هر کجای ایران که می خواهد باشد، گله مند است که کارت سوختش را نگرفته است. از بندرعباس خبر می رسد که ماهیگیران به جای ماهیگیری و دل به دریا زدن، در خانه نشسته اند، بنزین می فروشند و ماهی ۹۰۰هزار تومان درآمد کسب می کنند. کشاورز یزدی گله مند است. همان کشاورزی که خیار سبز درختی می کارد و هر روز ناچار است برای رسیدن به زمین کشاورزی اش روزی ۴۰ کیلومتر با ماشین طی کند. مراجعان اورژانس بیمارستان قائم مشهد می گویند اورژانس برای انتقال بیماران از همراهانشان کارت سوخت مطالبه می کند. هتل دار سرعینی از این ناراحت است که در پرسفرترین زمان سال، چشمه های آب های معدنی و اتاق های هتل او خالی است.
شهروند اهوازی از کرایه بالای تاکسی و ناهماهنگی در حمل و نقل عمومی می نالد.مردم گله مندند. آن کشاورز یزدی از این می گوید که با روزی سه لیتر بنزین نمی تواند به گلخانه اش سر بزند و ناچار است گلخانه ای را که با هزار خون دل و وام بانکی چند ماهی است راه اندازی کرده، بفروشد. آن راننده آژانس تهرانی که در آژانسی در منطقه قیطریه کار می کند از این می گوید که سهمیه بنزین خودش تا آخر هفته تمام می شود و از آغاز هفته تاکنون ۱۰ نفر از همکارانش سهمیه شان تمام شده است و دیگر کار نمی کنند؛ «چه کسی خرج زندگی آنها را بدهد؟»گله مردم به همین جا ختم نمی شود. برخی هنوز کارت سوخت نگرفته اند. برای برخی دیگر که کارت سوخت آمده در خانه شان، پاکت خالی بوده. تعدادی هم کارتشان را در پمپ بنزین ها جا گذاشته اند. یکی از دوستان تهرانی از آشنایی می گوید که کارت سوختش را در پمپ بنزین جا گذاشت. برگشت، آن هم با عصبانیت تا کارتش را بیابد. متصدی به او گفت؛ «چرا اینقدر عصبانی هستید؟ بیایید این کارت مال شما.» و کارت سوخت یک کامیونت را به او داد.راننده جوان یک BMW در سعادت آباد تهران از این گله می کند که کارت سوخت ماشین وارداتی اش هنوز نیامده و برای همین ناچار است بنزین را با نرخ آزاد ۴۰۰ تا ۵۰۰ تومانی بخرد. این در حالی است که هنوز جوهر خبر روزنامه ها که منتشر کردند؛ «دولت اعلام کرد تا پایان سال ۸۶ بنزین آزاد ارائه نمی شود» خشک نشده است.
حتی مدیرعامل سازمان تاکسیرانی تهران هم از این می گوید که به دلیل سهمیه بندی بنزین و کمبود سوخت بسیاری از تاکسی ها از ساعت هفت شب به بعد سرویس دهی نمی کنند. مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران، در گفت وگو با خبرگزاری فارس سهمیه بندی بنزین را تجربه جدیدی در کشور می داند که هرچند «محدودیت» است اما مردم باید بتوانند خودشان با تدبیر آن را مدیریت کنند.
اما او هم از گلایه های مردم با خبر است و می گوید؛ «مسوولان و متخصصان سهمیه بندی بنزین که مسوولیت این کار سخت و پیچیده را به عهده گرفته اند باید گلایه های مردم را بشنوند و مشکلات اجرای این طرح را حل کنند.»
● جنوب شرق تهران، محله نارمک
صف تاکسی های میدان نبوت (هفت حوض) شلوغ است. «آقا اگر امروز ۱۰ لیتر از بنزین خودت را به ما بدهی و کار ما راه بیفتد بعداً از شرمندگی ات در می آیم.» این را آقا غلام راننده خط تهرانپارس- هفت حوض به همکارش می گوید. ماشینش جزء آن تاکسی هایی است که در طرح ساماندهی مسافربرهای شخصی روی آن یک خط نارنجی کشیده اند و سهمیه ۲۰ لیتری به آن داده اند. می گوید؛ «فعلاً که می گذرانیم، ۱۰ لیتر از یکی قرض می گیریم، ۱۵ لیتر از یکی دیگر، بعد دوباره از دیگری قرض می گیریم به قبلی پس می دهیم.» پیک موتوری ها هم وضع بهتری ندارند. جلال صاحب پیک موتوری میدان ۷۲ نارمک است. آدم را یاد فیلم های مسعود کیمیایی می اندازد. درشت اندام است. اسم بنزین را که می شنود، صدایش کمی بالا می رود؛ «آخر مگر با روزی یک لیتر بنزین می شود کار کرد، با این وضع پیش برود دو روز دیگر خانه نشین شده ایم.» سفارش بسته ای برای سعادت آباد دارد؛ «به مشتری که نمی توانم نه بگویم، موتورها هم که گازسوز نمی شود.» ساندویچ فروشی دور میدان چند تا سفارش پیتزا گرفته است. مرد سفارش ها را برمی دارد که برود. می گوید؛ «سه موتور برای سفارش های بیرون داشتیم که با سهمیه بندی شدن دیگر صرف نمی کند برای ما کار کنند.» بیرون که می رود خانم صندوق دار اشاره می کند؛ «صاحب کارمان است. از وقتی موتورها نمی آیند خودش سفارش ها را می برد.» مجید در میوه فروشی خیابان سامان کار می کند. بچه های محل «مجید قال بذار» صدایش می کنند، ولی می گوید بنویسید؛ «مجید وثوق». ۱۸ سالش تازه تمام شده و با کمک برادرش یک موتور خریده، موتور قرمزی که داده است رویش «یا اباالحسین» نوشته اند، دوماهی می شود که موتورش را خریده است. می گوید؛ «یک لیتر بنزین بیشتر ندارد، یک دور که سامان را بالا و پایین کنم بنزینم تمام می شود.»
صاحب میوه فروشی هم بنزین موتورش تمام شده است و می گوید؛ «قبلاً سفارش به خانه ها هم می بردیم که دیگر نمی بریم.» میوه و سبزیجات را با نیسان خودشان از میدان می آورند. از وقتی بنزین سهمیه بندی شده مقدار و تنوع میوه و سبزیجاتی که می آورند کمتر شده و قیمت هایشان هم کمی بالاتر رفته است؛ «الان فقط یک بار برای آوردن بار به میدان می رویم ولی درگذشته می توانستیم دو یا سه بار هم تا میدان برویم و برگردیم.»
● مشهد سوت و کور
مسافران تابستانی حرم امام رضا امسال به دیدارش نرفتند تا سهمیه بندی بنزین اثرش را در بازار مسکن و هتلداری مشهد هم نشان دهد. سهمیه بنزین به تدریج اثرش را با کاهش ۵۰ درصدی خرید و فروش مسکن و رکود بازار نشان داده است. حامد احتشام مشاور املاک در خیابان احمدآباد مشهد می گوید؛ «برخلاف سال های گذشته که آغاز فصل تابستان منجر به افزایش معاملات ویلاهای اطراف مشهد مثل طرقبه و شاندیز می شد، با سهمیه بندی بنزین در تیرماه میل به خرید این ویلاها کاهش یافته است به طوری که مالکان کنونی نیز فروشنده هستند.» رضایی، از هتلداران خیابان خسروی درباره وضعیت ورود گردشگران به مشهد می گوید؛ «۷۰ درصد مسافران با خودروهای شخصی به مشهد می آمدند که با سهمیه بندی این میزان از نصف هم کمتر شده است. به طوری که مجبورم کرایه سوئیتی که شبی ۵۶هزار تومان بوده را برای خالی نماندن به ۱۵هزار تومان کاهش دهم تا حداقل بتوانم مخارج هتل و حقوق کارکنان را بپردازم.» میری سوپرمارکتی در خیابان ابوذر دارد و معتقد است سهمیه بندی باعث شده تا مردم برای هر خرید کوچکی به فروشگاه مراجعه نکنند و معمولاً صبر می کنند تا لیست کالاهای مورد نیازشان به تعداد قابل توجهی برسد و بعد برای خرید مراجعه کنند که به نظر من این کار خوبی است و از اسراف بی مورد بنزین جلوگیری می کند. شاه صمدی مدیر یک آموزشگاه تعلیم رانندگی در بلوار پیروزی است. او می گوید که آموزشگاه های رانندگی در حال حاضر با نصف ظرفیت فعالیت می کنند. قبل از شروع سهمیه بندی بنزین ۴۰ خودرو در آموزشگاه کار می کردند که با اجرای طرح و تامین نشدن سهمیه آموزشگاه های رانندگی به ۲۰ خودرو رسیده که با روند کنونی تا چند روز دیگر از این مقدار کمتر هم می شود. او از تلاش هایشان برای رفع این مشکل خبر می دهد؛ «صاحبان و تعلیم دهندگان آموزشگاه ها تجمعی را در مقابل فرمانداری مشهد برگزار کردند که با وجود قول های مسوولان تاکنون اقدام موثری برای رفع مشکل انجام نشده است. برای همین بسیاری از همکاران به فکر تعطیلی آموزشگاه خود هستند.»
● افزایش سهمیه برای سفر
تاکنون دست اندرکاران گردشگری بارها و بارها از کاهش چشمگیر مسافران پس از سهمیه بندی بنزین گفته اند و مسوولان با تساهل از کنار آن رد شدند. روز چهارشنبه برای نخستین بار اسفندیار رحیم مشایی رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در حاشیه جلسه هیات دولت از تاثیر سهمیه بندی بنزین بر سفر سخن گفت. از اینکه «اکنون دولت این آمادگی را دارد که برای سفرها، افزایشی را در سهمیه بندی بنزین ایجاد کند.»
او افزود؛ «ولی باید مکانیسمی را تبیین کنیم که این افزایش حتماً منجر به سفر شود و صورت گرفتن سفر را تضمین کند.» او درباره این سخن نگفت که چرا پیش از این زمان برنامه ریزی برای سفر نبود و چرا «اکنون».
● پسرم، زن نگیر
مرتضی با لهجه آذری اش می گوید؛ «از روزی که بنزین گران شده مادرم دیگر اصراری به زن گرفتن من نمی کند.» او در سوپرمارکتی در نزدیکی میدان ونک تهران کار می کند. می گوید برخی از اجناس مثل لبنیات، سیگار و مواد خارجی گران شده اند؛ «مردم مثل ندید بدیدها با بنزین رفتار می کنند. من که خرج خودم را درمی آورم اما این سهمیه ها واقعاً کم است، آدم یک مسافرت هم نمی تواند برود.» شاید در فکر خنکای آذربایجان است. «سمیرا» عجله دارد که به سرکار برود. هر روز با مترو عازم میدان حسن آباد می شود. می گوید؛ «از گرما و شلوغی می میری تا به سر کار برسی. دیروز صبح دست یک خانم لای در مترو گیر کرد و آنقدر جیغ کشید تا راننده مترو متوجه شد. لااقل وسایل نقلیه عمومی را بیشتر کنند تا مردم این طوری جان ندهند.»
«علی اسکندری» در تهران موسسه کرایه اتومبیل دارد. می گوید از ۴۰ راننده موسسه اش تنها ۲۰ نفر از آنها کار می کنند؛ «۱۰ روز پیش اعلام کردند بیایید سهمیه هایتان را بگیرید، اما وقتی بچه ها رفتند به هیچ کس بنزین ندادند. گفتند بروید اتحادیه. ۱۰ روز است یک عده از راننده ها می دوند تا سهمیه بگیرند.» او می گوید؛ «ترافیک فقط چند روز اول سهمیه بندی کم شده بود. الان مثل گذشته است. حتی دیگر به بهشت زهرا و فرودگاه امام خمینی هم نمی رویم.» «مهدی چمران» رئیس شورای شهر تهران هم به این نکته اشاره می کند؛ «روزهای اول که طرح سهمیه بندی بنزین اجرا شد، مردم سعی کردند کمتر بنزین مصرف کنند و به نظر می رسید ترافیک سبک تر شده است اما بعد که مردم متوجه شدند فعلاً ۶۰۰ لیتر بنزین دارند، مدیریت سوخت را شل گرفتند و راحت تر استفاده کردند به همین علت ممکن است در پایان دوره شش ماهه دچار مشکل شوند.»
● خبرهای خوش
همه دنیا سیاه نیست. خاکستری و سفید را هم می توان دید. یکی از اثرات مثبت سهمیه بندی بنزین آن گونه که رئیس ستاد تبصره ۱۳ پیش از این اعلام کرده بود «توقف قاچاق فرآورده های نفتی» است. البته به نظر می رسد منظور «علی اکبر محرابیان» از این حرف، قاچاق از ایران به کشورهای دیگر است. چون ایرانی ها دیگر ترجیح می دهند بنزینشان را برای خودشان نگه دارند و به دیگران ندهند. خبر خوش دیگر ماجرای سهمیه بندی بنزین برای هفت میلیون شهروند تهرانی است. آنهایی که در سال های اخیر هوای آلوده زیادی را به ریه هایشان فرستادند. آلودگی هوای تهران در تیرماه کم شده است. اما اینکه چقدر از این کاهش مربوط به سهمیه بندی بنزین است را از زبان یوسف رشیدی مدیر مرکز کنترل کیفیت هوای تهران بخوانید که می گوید؛ «آلودگی هوا در یک منطقه هم از میزان منابع آلاینده تاثیر می گیرد و هم از وضعیت هوا.» او اعتقاد دارد؛ «ممکن است یک تصمیم مدیریتی خوب در مورد کاهش آلودگی هوا اجرا شود اما به دلیل شرایط بد هواشناسی، آلودگی هوا کاهش چشمگیری نیابد یا بالعکس.»
● پایان هالیوودی
فرمانداری قائم شهر به «مارتین»، «دن» و «ولادی» سه گردشگر اهل چک که در این شهر بنزین تمام کردند و کارت هوشمند سوخت نداشتند، ۵۰ لیتر بنزین داد تا به سفرشان به سوی ترکمنستان ادامه دهند. چه کسی به کشاورز یزدی بنزین می دهد؟

به نقل از سایت آفتاب